Kleine leugentjes om bestwil. Zowel mannen als vrouwen maken zich er schuldig aan. Maar er zijn verschillen. Vrouwen voelen vaak een grotere druk om gezond te eten en aan een bepaald schoonheidsideaal te voldoen. Hierdoor zijn ze eerder geneigd om hun eetgewoonten te verbloemen, zowel tegenover anderen als zichzelf. Bijvoorbeeld, als iemand vraagt wat ze hebben gegeten, kunnen ze zeggen dat ze een salade hadden, terwijl er eigenlijk ook frietjes bij zaten. Dit komt niet per se voort uit een bewuste leugen, maar eerder uit een combinatie van sociale verwachtingen en een diepgeworteld schuldgevoel rondom voeding.

Daarnaast speelt de sociale dynamiek een rol. In gezelschap kiezen vrouwen eerder voor kleinere porties of gezondere opties, omdat ze niet als ‘ongezond’ gezien willen worden. Achteraf kan dat ervoor zorgen dat ze hun eetgedrag anders presenteren dan het werkelijk was. Ook de invloed van diëten en schoonheidsidealen, vaak al van jongs af aan, draagt hieraan bij. Veel vrouwen hebben geleerd dat bepaalde voedingsmiddelen ‘goed’ of ‘slecht’ zijn, waardoor ze zich bijna automatisch beter willen laten klinken als het over eten gaat.

Mannen liegen ook over eten, maar vaak op een andere manier. Waar vrouwen hun porties of ongezonde snacks kunnen minimaliseren, kunnen mannen juist opscheppen over hoeveel ze gegeten hebben, bijvoorbeeld door te zeggen dat ze in hun eentje een hele pizza hebben weggewerkt. Dit heeft meer te maken met het beeld van mannelijkheid dan met schaamte over voeding.

Het is dus niet zo dat vrouwen per se meer liegen over eten dan mannen, maar de reden waarom ze dat doen, verschilt. Bij vrouwen komt het vaker voort uit sociale verwachtingen en schuldgevoelens, terwijl mannen eerder overdrijven om indruk te maken.