Veel mensen gebruiken de woorden kruiden en specerijen alsof ze hetzelfde betekenen, maar eigenlijk is er wel degelijk een verschil tussen die twee. Het zit hem vooral in welk deel van de plant gebruikt wordt en waar de plant vandaan komt.

Kruiden komen meestal uit gematigde streken, zoals Europa. Denk aan planten als peterselie, basilicum of tijm. Bij deze kruiden gebruik je vooral de blaadjes of soms de stengels — de frisse, groene delen van de plant die vaak aan het einde van het koken worden toegevoegd om hun aroma te behouden.

Specerijen daarentegen komen voornamelijk uit tropische gebieden. Hier gaat het meestal niet om de bladeren, maar om andere delen van de plant: zaden, wortels, schors, bloemen of vruchten. Denk bijvoorbeeld aan kaneel, dat van de bast van een boom komt, of kruidnagel, dat eigenlijk een gedroogde bloemknop is. Zwarte peper is de gedroogde vrucht van een klimplant, en nootmuskaat is het zaad van een tropische vrucht.

Soms komen beide vormen van dezelfde plant. Neem koriander: het verse blad gebruik je als kruid, maar de gedroogde zaden worden beschouwd als een specerij.

Dus, hoewel kruiden en specerijen allebei smaak geven aan ons eten, hebben ze elk hun eigen oorsprong en karakter — een subtiel maar interessant verschil in de wereld van smaak.